ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ Η ΣΟΥΠΕΡΤΡΟΦΗ.ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ.

Ιστορία 

Η πατρίδα της φραγκοσυκιάς είναι η Κεντρική Αμερική - Μεξικό. Εισήχθη στην Ευρώπη και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο από τους θαλασσοπόρους οι οποίοι επέστρεψαν από την ανακάλυψη της Αμερικής κατά τον 15ο-16ο αιώνα. Η πρώτη περιγραφή του έγινε το 1535 από τον Ισπανό Gonçalo Hernández de Oviedo y Valdés στην «Ιστορίατων Ανατολικών Ινδιών».

Η φραγκοσυκιά δεν είναι φυτό του παλαιού κόσμου· γεννήθηκε στο Μεξικό, και είναι, μπορούμε να πούμε, το εθνικό φυτό του Μεξικού, τόσο που απεικονίζεται στη σημαία τους. Σύμφωνα με τον μύθο, οι θεοί είπαν στους Αζτέκους να χτίσουν την πρωτεύουσά τους εκεί που θα δουν έναν αετό να σκοτώνει ένα φίδι, καθισμένος πάνω σε μια φραγκοσυκιά (νοπάλ τη λένε) έτυχε να είναι πάνω σ’ ένα βράχο σ’ ένα νησί μέσα σε λίμνη (αν προσέξετε τον θυρεό της σημαίας, τα δείχνει όλα αυτά) κι εκεί χτίσαν το Τενοχτιτλάν, που βρίσκω πως θα πει «φραγκόσυκο πάνω στο βράχο» (στη γλώσσα Ναχουάτλ, το φραγκόσυκο λέγεται νόχτλι), που σήμερα είναι η πόλη του Μεξικού. Τρισχιλιετές είναι δηλαδή και το φραγκόσυκο, αλλά αλλού.

Για το καθάρισμα, τα πιάνουμε με πιρούνι, τα βάζουμε πάνω σε ξύλο ή πιάτο, κόβουμε τις άκρες με το μαχαίρι, τα χαράζουμε και τα… ξετυλίγουμε. Έτοιμο, χωρίς φλούδα. Το τρώμε. Νοστιμότατο. Επίσης, τρώγονται και τα φύλλα της φραγκοσυκιάς. Σε μεγάλα κομμάτια και αφού τους ξύσουν τα αγκάθια ψητά στα κάρβουνα, ή κομμένα κομματάκια, σωταρισμένα με φρέσκο κρεμμύδι, ντομάτα και κόλιαντρο για σαλάτα.

Μεξικάνικο λοιπόν δέντρο (κάκτος, δηλαδή) η φραγκοσυκιά, κι ας δένει τόσο αρμονικά με το μεσογειακό τοπίο ώστε να μην προδίδει την εξωτικότητά της (όπως άλλωστε κι η ντομάτα, για να μη μιλήσουμε για το κλαρίνο). Μόνο το όνομα, φραγκόσυκο, δηλώνει πως «αυτό το σύκο ήρθε απ’ αλλού». Και όχι μόνο στα ελληνικά· και σ’ άλλες γλώσσες, το όνομα του φραγκόσυκου δηλώνει ένα «ξενόφερτο σύκο».

Η θρεπτική και η φαρμακευτική αξία του φραγκόσυκου.

Είναι πλούσιο σε μαγνήσιο και το αμινοξύ “ταυρίνη”, ουσίες οι οποίες
είναι σημαντικές για την υγεία του εγκεφάλου και της καρδιάς. Είναι
επίσης πλούσιο σε φλαβονοειδή, αντιοξειδωτικές ουσίες που δρουν κατά
του καρκίνου και των καρδιοπαθειών. Τα φραγκόσυκα περιέχουν ισχυρά
αντιοξειδωτικά, δρουν προστατευτικά σε διάφορους ιστούς και όργανα:
στις αρτηρίες και τα νεύρα, στους οφθαλμούς και τις αρθρώσεις.

Οι ασθένειες τις οποίες καταπολεμουν τα φραγκόσυκα είναι :

1.Ήταν και παραμένει ένα σπουδαίο Αντιφλεγμονώδες.

2.Για την θεραπεία της υπερλιπιδαιμίας και της παχυσαρκίας.

3.Κατά του σακχαρώδους διαβήτη.

4.Κατά της υπερτροφίας του προστάτου

5.Κατά της χοληστερόλης

6.Κατά της φλεβίτιδας

7.Κατά πνευμονικών παθήσεων

8.Πιθανός παράγοντας για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών καρκίνου

(στήθους, προστάτου, στομάχου, πνευμόνων, παγκρέατος) λόγω των

φλαβονοειδών συστατικών που περιέχουν

9.Δυναμωτικό στο ανοσοποιητικό σύστημα

Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως :

1.Διουρητικά, αντιδιαρροϊακά, καθώς για καταπολέμηση της άμμου στα

νεφρά, και της νεφρίτιδος!

2.Τονωτικά στην καρδιά λόγω της ουσίας κακτίνη που περιέχουν.

Αντίδοτο κατά της μέθης. Απομακρύνουν πονοκεφάλους, ναυτία ξηροστομία

και άλλα.

3.Στην μαγειρική τα φύλλα παράγουν δεκάδες φαγητά με κρέας και

λαχανικά για τον άνθρωπο.

4.Εκχυλίσματα φραγκόσυκου κατεβάζουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα

των διαβητικών, καθώς και σε υγιή άτομα με ανεβασμένα επίπεδα γλυκόζης

στο αίμα. Ασθενείς με μη ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη που έτρωγαν

βρασμένα φύλλα φραγκοσυκιάς, παρουσίαζαν μείωση των επιπέδων της

γλυκόζης στο αίμα, ενώ η ινσουλίνη τους γινόταν όλο και πιο

αποτελεσματική.

5.Το φυτό αυτό περιέχει σημαντικά επίπεδα διαλυτών ινών, όπως πηκτίνη.

Οι ίνες που περιέχει πιστεύεται ότι ευθύνονται για την ικανότητα του

κάκτου να μειώνει το σάκχαρο στο αίμα και τα επίπεδα των λιπιδίων. Τα

βρασμένα φύλλα του κάκτου αυξάνουν την ικανότητα του να μειώνει τα

επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Το φραγκόσυκο αποτελεί παράγοντα για

την καταπολέμηση ορισμένων μορφών καρκίνου (μαστού, προστάτη,

στομάχου, πνευμόνων, παγκρέατος) λόγω των φλαβονοειδών που περιέχουν.

Πηγη.